Bevallingsverslag T-Nest

Geboorte hond

De geboorte van een hond is op te delen in drie fasen, de voorbereidingsfase, de ontsluitingsfase en de uitdrijvingsfase.

Tijdens de voorbereidingsfase, bereidt de teef zichzelf en alles voor op de komst van de pupjes. Veel teven hebben nog het instinct om buiten een hol te gaan graven voor de aanstaande bevalling.  Andere honden graven in de werpkist alle dekens bijeen. Tijdens de voorbereidingsfase zal de teef ook vaak aan haar vulva likken, om deze soepeler te maken. Ook het likken van de tepels, om de toevoer van melk alvast op gang te maken is normaal in deze fase. 

Tijdens de ontsluitingsfase heeft de teef weeën. Deze kunnen beginnen 12 tot 48 uur voordat de pupjes geboren worden. De lichaamstemperatuur is nu ook met zon 1,5 tot 2 graden gedaald, een mooi teken dat de bevalling niet lang meer op zich laat wachten. De weeën zorgen ervoor dat de baarmoedermond opgerekt wordt zodat er meer ruimte is voor de uitdrijving van de pups. Tijdens deze ontsluitingsfase eten de teven vele malen minder, tot niets. Ook ontlasten ze zich in deze fase heel veel, ze zullen constant naar buiten willen, de ontlasting kan veel dunner zijn. Zorg ervoor dat teven in deze fase naar buiten kunnen wanneer ze dat willen. Het leegmaken van zichzelf is noodzakelijk voor de bevalling.

Iets voordat de uitdrijvingsfase start, zal de teef een veel snellere ademhaling krijgen, ze worden onrustiger, lopen heen en weer en weten zich soms geen raad. Ook het trillen van het hele lichaam is een normaal iets. Sommige teven braken net voordat de uitdrijvingsfase begint. De uitdrijvingsfase begint pas echt als de teef zichtbaar mee gaat persen, ze stopt dan steeds even met hijgen en je ziet haar buik samenspannen.  Dit meepersen kunnen ze niet tegenhouden en komt door een reflex. Deze reflex wordt veroorzaakt doordat er een puppy in de bekkenholte ligt. Tijdens een wee zal de teef meerdere malen persen. Ze houdt de staart af om meer ruimte in de bekkenholte te krijgen. Meestal ligt de teef, maar ook gehurkt en staand persen kan voorkomen. Het uitpersen van de eerste pup kan vaak heel lang duren, soms perst de teef wel langer dan 2 uur voor de eerste pup geboren is. Bij het uitdrijven van de  volgend pups zal de teef minder lang hoeven persen. Hou er rekening mee dat veel teven, zeker bij grote nesten tussendoor rustig een pauze nemen van een paar uur, even slapen, naar buiten, soms wat eten en hoppa weer door met persen. Blijf altijd goed naar je eigen hond kijken, is de teef in paniek en vertrouw je het niet, bel dan altijd een dierenarts!

Bevallingsverslag t-nest

Het is 13 december, Roefke is, tijdens de dag, al druk in de weer met het graven van een hol. Niet echt de meest ideale plaats om te graven, precies onder de draad naar de konijnen en de bloembakken,  But a girl has to do what a Girl has to do.......

De daarop volgende avond, trekt ze haar neus op als ik haar vlees serveer. Die avond is Roefke veel aan het hijgen en wil niets anders dan bij mij zijn. We slapen samen in de eetkamer, welke omgetoverd is tot bevallings- en puppykamer.  Die nacht lopen we bijna iedere twee uur buiten op de weide, ze is zichzelf al aan het leegmaken. Haar temperatuur is tegen het einde van de nacht gedaald naar 36,2 graden, haar normale temperatuur deze week lag tussen de 37,7 en de 37,4 graden. Zo'n enorme daling is een teken dat de bevalling niet lang meer op zich laat wachten.

14 december verloopt rustig, vandaag dag 58 van de dracht, af en toe wat veel hijgen, verder graven, kleine hapjes eten, veel naar buiten want oh oh hoge nood. s' avonds ze eet nog een beetje, ik breng Fira en Byon na de laatste ronde naar de slaapkamer en Roef en ik slapen weer in de puppykamer. Vanaf het moment dat ik de andere honden weg heb gebracht en wij samen rustig alleen zijn, neemt het hijgen, de ontsluitingsweeen meer en meer toe.  Ze trilt over heel haar lichaam, loopt van links naar rechts door de kamer, naar binnen naar buiten, veel plassen, onder de tafel zitten, dan in de kist, toch de koude grond, ze weet zich soms geen raad. Dit vind ik altijd de naarste fase, je kan niets doen enkel maar toekijken hoe Roef niet weet wat er echt aan het gebeuren is, is tenslotte haar eerste nestje. Ze zoekt steun en die krijgt ze uiteraard wanneer ze maar wilt. We lopen weer ieder uur op de weide, soms zelfs ieder kwartier, maar ze mag, dat geeft afleiding dus is goed. Binnen kruipen we samen op op mijn logeermatras en tellen de uren af.

Rond 02:30 uur braakt ze alles uit en is nog onrustiger, ze kruipt dicht tegen mij aan, haar hele lichaam trilt, ze hijgt als een bezetene, ik heb echt met haar te doen, ik voel me schuldig.....

Rond 03:00 uur, Roef stopt even met hijgen en ik zie haar buik samen trekken, YES!! denk ik, eindelijk de persweeën beginnen, deze weeën zijn veel minder pijnlijk dan de ontsluitingsweeën en de teven zijn dan veel rustiger, het trillen is weg, de onrust is weg, ze lijken zich dan ineens te berusten in de situatie. Ik realiseer me dat we nog altijd samen op het logeermatras liggen. Ik probeer haar mee te krijgen de werpkist in, maar nee, Roef is vastbesloten om juist hier te gaan bevallen. Mopperend graai ik alle handdoeken bijeen en probeer ze onder haar te proppen om het eerste vruchtwater op te vangen.  Inmiddels zijn we ruim 2 uur aan het persen en de eerste pup is nog altijd niet geboren, ondanks dat ik weet het lang kan duren voor de eerste pup door het geboortekanaal is geraakt, begin ik me toch wat zorgen te maken. Roef is nog altijd rustig, slaapt wat en perst tussendoor met een perswee mee. Bij iedere pers leg ik mijn hand even op het stukje tussen haar vulva en haar anus, je kan daar goed voelen of er al een pupje nadert. Oh eindelijk! ik voel een verdikking komen die elke keer weer terug schiet als ze stopt met persen.

Onder luidt aanmoedigen van mij, "dat ze zo knap is en kom op je kan het", wordt pupje 1 om 05:13 uur geboren in kopligging, amai zo'n groot hoofd dacht ik nog, geen wonder het zo lang duurde, och arme Roefke en dat voor de eerste pup. Het is een Reutje, Roefke begint hem gelijk schoon te likken en bijt de navelstreng door. Hoe wonderlijk blijft dat toch, tijdens de ontsluitingsweeën lijkt ze geen idee te hebben wat er gaande is en hoppa pupje wordt geboren en ze weet instinctief wat ze moeten doen. Respect!!!! Reu 1 is een black&tan, krijgt het grijze bandje, weegt 560 gram, alle hubertusklauwtjes ok en de placenta heeft Roef opgegeten. 

Niet veel later begint het hijgen weer gevolgd door persweeën, dit keer duurt het persen veeeeeel korter en om 05:30 uur is pupje 2 geboren, stuitligging, bij ons mensen is dat altijd een probleem als een baby in stuit ligt, bij honden maakt dat niets uit, soms denk ik weleens dat de uitdrijving gemakkelijker gaat dan wanneer eerst het hoofd geboren wordt. Wederom een Reutje, Black&tan, 510 gram schoon aan de haak, hubertusklauwen ok, nageboorte opgegeten, Dit reutje krijgt bandje blauw.

Roefke is blij met haar pupjes en likt ze keurig droog, ze zoeken direct een weg naar de tepels en drinken melk. Niet veel later begint het hijgen weer en het samentrekken van de buik, ze perst er weer op los en om 06:03 uur is de 3e pup geboren, wederom een reutje, dit keer een arlequin, hij krijgt bandje licht blauw en weegt 485 gram. Hij kwam ter wereld in kopligging, hubertusklauwen ok, smal wit borststreepje, nageboorte kan ik afpakken en hoppa in de vuilzak. Als ze teveel van die nageboortes opeten, gaan ze braken en daar zit ik niet zo op te wachten, die vieze drap, bleh, dus hoppa weg ermee. Ik leidt Roef af door het pupje onder haar neus te duwen en zwaai de nageboorte in de vuilzak. Ze moeten dat niet zien want ze zouden hemel en aarde bewegen om ze op te eten.

De pupje zijn tevreden en Roefke besluit dat ze naar buiten wilt, ik dek de pups af met een fleecedekentje zodat ze warm blijven. Ik gebruik nooit een warmtelamp want dat is veelste warm voor de teef, ze worden daar erg ongemakkelijk van. We begeven ons naar de gang, trek mijn laarzen en jas aan, zaklamp mee en voor de zekerheid een fleecedekentje, je weet nooit of er tijdens het plassen een pupje mee naar buiten komt, we spreken uit ervaring. Allez rondje weide gedaan, ze heeft zich ontlast van al wat in de weg zat en zijn terug binnen. Roef staat bij de koelkast, ach meisje wil je wat eten? ja hoor, er vliegt wat vlees naar binnen en ze drinkt wat geitenmelk om vervolgens weer terug te gaan naar ons logeermatras. Inmiddels is het iets voor zeven als we terug gaan liggen, ze begint direct weer te hijgen en niet lang erna te persen, 07:00 uur precies wordt pupje 4 geboren in kopligging, het is een black&tan teefje en weegt 510 gram, hubertusklauwen ok, ze krijgt een roze bandje. De nageboorte weer stiekem weg kunnen graaien. 

Na het droog likken van teefje roze, doet Roefke even haar oogjes dicht, ze ademt zwaar, haar ogen bewegen onder haar oogleden, ze rust echt even uit. Al wordt ze vrij snel weer wakker en begint direct met persen. Het is 07:39 uur als pupje 5, arlequin teefje, bandje rood naar buiten geperst wordt, ze ligt in kopligging en houdt 1 voorpootje naar voren langs haar kop bij de uitdrijving. Ze is mooi getekend en lijkt geen wit borststreepje te hebben. Wederom 510 gram schoon aan de haak, hubertusklauwtjes ok. De nageboorte niet terug gevonden.

Roefke slaapt weer even en ik maak hier snel gebruik van om snel naar het toilet te gaan, de eerste vieze handdoeken en lappen in de kookwas te stoppen en erna een banaan te eten. Ze slaapt nog als ik terug kom, heel diep, want ze heeft niet eens gemerkt dat ik weg was. We zijn een uurtje verder als het hijgen weer begint en rond 08:46 uur komt er een hele plens vruchtwater naar buiten om vrij rap erna als een vuurpijl naar buiten te schieten, wederom een arlequin teefje, bandje paars. Pupje 6, kopligging, hubertusklauwen ok, geen nageboorte gezien, ze heeft een bredere witte borstvlek en weegt 435 gram. 

Niet lang erna, weer hijgen, persen, en pupje 7 is daar, 08:58 uur, een black&tan reutje, 495 gram, bandje groen, hubertusklauwen ok, nageboorte eet Roefke op, ze was sneller dan ik. Reutje groen plast er direct flink op los als mama hem droog likt. De pupjes doen het al super goed, ze drinken en zijn tevreden. Na een half uurtje wil Roefke weer naar buiten, we doen een rondje door de weide, bij binnenkomst een rauw eitje naar binnen wat spiervlees en geitenmelk, even op krachten komen. Ze likt haar pupjes, gaat er goed voor liggen en gaat slapen.....

Rond 10:00 uur beginnen de weeën weer en om 10:15 uur is pupje 8 geboren, een arlequin reutje, 560 gram, kopligging, nageboorte in de vuilzak, hubertusklauwen ok, bredere witte borstvlek. Hij krijgt bandje zwart. Tot nu toe zijn het allemaal zware pups, ach die Roefke die heeft wat gewicht gedragen de afgelopen dagen. Fijn ze dat straks weer allemaal kwijt is.

Roefke neemt weer een break, en gelijk dat ze heeft, want wat heeft ze al hard moeten werken, chapeau meisje!! Ze slaapt wat, we doen weer een rondje door de weide, slaapt nog wat, wil weer eten en drinkt haar geitenmelk met rauwe honing om wat meer op kracht te komen. Het is 12:30 uur als het 9e pupje ter wereld komt, een arlequin teefje,  kopligging, nageboorte in de zak, hubertusklauwen ok, heel smal wit borststreepje.  Dit meisje weegt 485 gram en krijgt bandje roze. 

Weer wat slapen, en om 13:00 beginnen de weeen weer, Roefke is zichtbaar moe, ze perst en perst maar steeds niet krachtig genoeg, ik voel het pupje tussen de ruimte van haar vulva en anus komen, maar ze heeft niet genoeg krachten meer en laat de weeën los, het pupje schiet steeds weer terug het geboortekanaal in. Ze doet even haar ogen dicht en start weer met persen, ik moedig haar aan en probeer haar vulva naar achteren te duwen als het pupje dichterbij komt en uiteindelijk is pupje 10 geboren, gezond en wel, een teefje black&tan, 530 gram, stuitligging met de pootjes en haar staartje recht naar achteren, hubertusklauwen ok, nageboorte niet gezien. Bandje oranje.

Vrij snel na het drooglikken van pupje 10, wilt Roefke weer naar buiten, ze is vrolijk en laat zich buiten in het gras op haar rug vallen om te gaan rollen. Het is gedaan, opluchting, blije Roefke, 10 prachtige puppys!! Ach Roefke meisje, 5kg aan pupjes, en wat heb je hard gewerkt, niet gemakkelijk met zulke dikke grote pups, maar je hebt dat maar mooi even gedaan. Ik ben trots op je, wat zeg ik, ik ben MEGA trots op je!!!!

Roefke is een zorgzame mama en alsof ze nooit anders heeft gedaan gaat het voeden, schoonlikken, troosten van de pupjes haar zo goed af. We zijn allemaal tevreden en gelukkig met Roefke en haar kindjes. 

De derde kookwas zit erin, het logeermatras kan naar de stort, maar Who cares?! Roef en haar kindjes zijn gelukkig en gezond wat wil je nog meer..........